Brakel -> Slot Loevenstein

	Datum:	25 jan 2021
	Naam:	Naar slot Loevenstein
	Organisator:	“Geleend” van het LAW Waterliniepad
	Plaats:	Brakel
	Aantal km’s:	19
	Duur ±:	5,5 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

De Waal bij Brakel

Volgens de sociale media en de diverse weerapps – voor zover je die allemaal kunt geloven -, wordt het een mooie, rustige dag. ’t Is maandag dus niet veel volk op de weg. Etappe 18 van het LAW Waterliniepad speelt zich af rondom Gorinchem en Woudrichem. Ik blijf vandaag maar aan de zuidzijde van de Waal; je weet maar nooit of de pontjes varen. Rond ’n uur of tien kan ik de auto kwijt nabij de veerstoep van Brakel. Een zee van ruimte en nadien blijkt dat het veer idd niet de hele dag vaart: Corona-perikelen.

Dat wordt poetsen!

Via het nabijgelegen voetbalveld vind ik de oever en ga westwaarts richting slot Loevenstein, mijn rustplaats. Langs het water over strandjes is het mooi wandelen. Aan de voetstappen in het zand blijkt dat ik niet de eerste ben. ‘k Moet wel goed opletten en op tijd linksaf gaan. De uiterwaarden zitten vol met waterplassen, landtongen en meertjes. Een foutje en ik moet een heel eind terug wandelen. Gelukkig vind ik het weidepad dat me terugbrengt naar het fietspad vlak bij  ‘t “Batterij onder Brakel”. Als genist wil je dat wel bezoeken.

De doorsteek door de wei verloopt goed, maar veel vertrouwen in de grazende koeien heb ik niet. Gelukkig hebben ze voor mij totaal geen belangstelling en bereik ik het hek. Hier kost het de nodige moeite om UIT de te komen. Het is hier één groot modderbad, waar ik tot aan de bovenkant van mijn wandelschoen inzakt: bedenk wel dat het hoge wandelschoenen zijn!

Ik wil het onverhard wandelpad naar “Batterij onder Brakel” in, maar het hek zit met ketting en hangslot op slot. Het info-bord is afgeplakt; er zullen wel werkzaamheden plaatsvinden. Zo te zien zijn er genoeg omgevallen bomen die vragen om geruimd te worden. Dus nemen we maar het fietspad wat zo’n 50 meter verderop parallel loopt aan het wandelpad.

Slot Loevenstein; mijn lunchlocatie.

Aan het eind duiken we een grote open vlakte in: Loevenstein, Pompveld & Kornsche Boezem. Een gebied met veel, heeeeel veeeeel water links en rechts van de fietspaden. Een prachtig gebied waar, verspreid over het terrein, vele bruine runderen (Rode Geus) grazen. Rond 12 uur sta ik dan eindelijk voor het slot Loevenstein en zoals verwacht: GESOTEN. Bij de rondgang over de wallen om het kasteel vind ik een mooie, zonnige plek en uit de wind waar ik – met zicht op het kasteel – ga genieten van de lunch.

Ik ben nu ongeveer halfweg en ga via de zuidkant van de polder terug richting Brakel. Aan de oever van de Afgedamde Maas ligt daar een heel bekende constructie: een laadbrug voor zandschepen, gemaakt van het overbekende baileymateriaal. Helaas, het onderhoud was minimaal. Na wat stevig stapwerk over mooie verharde wegen, ga ik even kijken waar het gesloten wandelpad bij ’t Brakelbatterij eindigt. Wat schetst mijn verbazing, hier is het hek open. We gaan het pad op en zien wel waar het schip strandt.

Batterij onder Brakel

Het is een mooie, kronkelige route met idd één boom die zich over het pad had gelegd. Met wat kruip-door sluip-door kunnen we passeren en vlak voor het einde van het pad komen we aan bij ’t Batterij Brakel. Via een geopend hek kan ik het vervallen bouwwerk bekijken.  Eén ding is zeker, er zijn toiletten! Na een rondgang verdwijnen we en bezoeken een onderkomen voor de bewaking. Erg krap voor zo’n zes soldaten.

Naast het gesloten hek is gelegenheid om over het gaas te stappen.We gaan verder en wandelen over de Waaldijk richting Brakel. Nog even een stukje via de wei om iets voor half vier bij de auto aan te komen. Een mooie tocht, super weer, prachtige natuur en grootse vergezichten,  . . . . . wat wilt een wandelaar nog meer.

Meer over Slot Loevenstein en zijn natuur.