Corona4Daagse – dag4

	Datum:	27 juni 2020
	Naam:	Corona4Daagse, dag 4
	Organisator:	Stichting 40 Mijl, Den Ham
	Plaats:	Vlijmen-Waakwijk v.v.
	Aantal km’s:	33,2
	Duur ±:	± 7,5 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Het zijn er toch echt twee!

De laatste Corona4Daagse wandeltrip. Een dag die volgens allerlei ‘weerlichten’ een dag met veel regen, onweer en windstoten zal worden.  Hoe kan een mens zich vergissen!

Rond kwart voor zeven trek ik de voordeur dicht. Inderdaad, de hemel vertoont vele gradaties grijs, maar er valt geen druppel Blij met dit gegeven, zet ik mijn elektronica weer aan zodat menigeen mij kan volgen. Maar helaas, ik ben nog geen 500 meter op pad, of een lichte regen dwarrelt zachtjes omlaag. Om niet als een verzopen kat de tocht verder uit te lopen, trek ik de regenjas maar aan. Boven de huizen zie ik waarachtig een dubbele regenboog. Op de foto niet echt te zien, maar vertrouw me dan maar op mijn blauwe ogen.

Thuis regent het.

Het is niet een echte plensbui maar meer stevige ochtendmist; te weinig om als regenbui bestempeld te worden, teveel om droog te blijven. Wel zie ik boven ons dorp dat het daar flink regent; een flinke, strepentrekkende donkere wolk. Dus nog net op tijd vertrokken!

Na een klein noodzakelijk oponthoud, bereik ik het bekende Afwateringskanaal naar Drongelen, wat  helemaal ga volgen. Een kaarsrecht geasfalteerd fietspad wat heerlijk wegloopt. Aangekomen bij  de tweede hoofdrust van de 80 vd Langstraat in een buitenwijk van Waalwijk – de eerste 10 km’s zijn voorbij, is het tijd voor een korte lunch. De zon schijnt overdadig in het bushokje waar ik vertoef.

Zicht op de laatste 650 meters van de 80vdL

Vanaf hier ga ik een heel eind de oude 80vdL-route volgen, met een klein uitstapje naar het schoenenmuseum. Bij het café waar vroeger een verzorgingspost was, krijg ik de gelegenheid om mijn watervoorraad weer op peil te brengen. Een vriendelijke oude dame die al geniet van de ochtendzon, vult mijn waterflessen.

Na een kort opbeurend gesprekje mag ik weer door. In één rechte lijn gaat het door de woonwijk naar de An-Nur moskee, vlak naast de autoweg A59. Van het thuisfront kreeg ik te horen dat de app Locatieradar thuis niet meer aangaf waar ik uithing. Nadat dit was verholpen – het is inmiddels half elf en ik ben halfweg – steek ik de A59 over ga op weg naar huis. Met de auto ga het via de A59 een heel stuk sneller, nu moet ik gebruik maken van de ventweg. Maar ook dat heeft zijn charmes.

Helaas moet ik de A59 vaarwel zeggen; de ventweg houdt op. Ik doorkruis nu het grote fabrieksterrein van Waalwijk met als grootste ‘bewoner’ de firma BOL.COM. Allemachtig wat een gebouw, en ze blijven maar bijbouwen. Halfweg neem ik de afslag richting Doeveren en kom ik weer nabij het café ‘t Snoekske’, maar vlak daarvoor ga ik rechtsaf, de oude route van de 80vdL maar dan omgekeerd.

Appels genoeg; nu nog plukken

Hier is de omgeving erg rustig en verlaten. Hier liggen eindeloze rijen met appelbomen te wachten tot ze geplukt worden. Er tegenover ligt een mijnbouwwerk/boorlocatie die al of niet nog in gebruik is. Gelukkig mocht je er nog wel ademhalen.

Bijna aan het eind van de weg gaat deze rechtsaf, maar – eigenwijs als ik ben – ga ik rechtdoor om uit te zoeken of er een optie is om op het fietspad te komen met de eigenaardige naam “de Zeedijk’. Natuurlijk kies ik de verkeerde richting en ga ik noordwaarts om stuk te lopen op een brede sloot. Via de slootkant met een minuscuul smal platgetrapt voetspoortje en manshoge rietstengels kan ik toch de Zeedijk bereiken. Deze aflopend zie ik toch nog een klein bruggetje wat ik dus heb gemist.

Mijn laatste grote rust.

Aan het begin van Elshout hou ik lunchmomentje om daarna een kilometer verderop in het kapelletje van Elshout wat kaarsjes aan te steken. Tenslotte had ik drie dagen geleden goed nieuws gehad van het ziekenhuis. Na een kort momentje om een powerpack aan te sluiten aan mijn mobieltje en bij een kweker mijn waterfles weer te vullen, gaat het nu in ruk door naar de finish; allemaal heel bekend terrein.

Hoop is een lichtje in je hart dat vandaag moed geeft en morgen kracht.

Thuis aangekomen is mij wel duidelijk geworden dat een aantal processierupsen mij te grazen hebben gehad. Het jeukt als een tierelier; prettig is echt anders. Zien hoe ik hier z.s.m. vanaf kan raken. Alle adviezen zijn welkom, behalve  “STOPPEN MET WANDELEN!”

Mijn Corona4Daagse van in totaal 126,5 km zit erop. En om eerlijk te zijn, het viel reuze mee.