Winterserie2 Wijk & Aalburg

	Datum:	9 maart 2019
	Naam:	Winterserie 2
	Organisator:	wsv Wandelvreugd
	Plaats:	Wijk en Aalburg
	Aantal km’s:	25
	Duur ±:	6 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Heusdense brug

Vandaag kan ik kiezen tussen 40 km in Breda of 25 km in Wijk en Aalburg. Normaliter een ongelijke strijd maar ‘Buienradar’ en een donker voorgevoel stuurt me richting Wijk en Aalburg. Of dit een slimme gok wordt, ……?

Ruim op tijd ben ik in het startbureau, waar de inschrijving net is begonnen. Met de 25 km route op zak vertrek ik rond 08:45 uur. Het is droog met een frisse wind. Een snelle blik op het routeformulier vertelt me dat we weer zuidwaarts gaan en de Maas oversteken naar de ‘vaste wal’.

Gerestaureerd.

Op de Heusdense brug is het zaak om de pet stevig op je hoofd te zetten, anders maakt die een enkele reis richting Rotterdam. Aangekomen op de wal, wordt er eerst de nodige kilometers ‘strak asfalt’ weggewerkt. Na zo’n 7 km bereiken we een heel bekend pad; het fietspad over de Zeedijk. Hierin zitten enkele mooi gerestaureerde sluisjes/waterkeringen. Gezien de tijd kan ik ze eens goed bekijken.

We slaan af de Kooilaan in; een lang fietspad richting Oud-Heusden. Halverwege tref ik de kooiker die zijn eendenkooi, Ter Kwak , heeft geïnspecteerd. Hij vertelt mij e.e.a. over het gebied en de geschiedenis. Het fietspad waar we nu op wandelen was vroeger een brede sloot!!  Dat noem ik nog eens geluk hebben!

Oorlogsgraven

Op weg naar de eerste en enige binnenrust in Heesbeen, passeer ik een oud kerkhofje. Buiten op de muur is te lezen dat er twee oorlogsgraven aanwezig zijn. De heldere witte grafstenen steken fel af en zij eenvoudig te vinden. Hier liggen A. Eames (26 jaar jong) en G. Howard (24 jaar jong) begraven, beiden van de Royal Marines.

Van hieruit gaat het weer over een fietspad langs de waterfortificatiën, waar twee heel bekend stukjes materieel in de plomp liggen; twee pontonplaatvlotjes. Vergane glorie in een vreselijke kleur!  In de binnenrust is het gezellig druk. Met een kop koffie wordt hier de lunch weggewerkt. Na een rust van 50 minuten stap ik rond12 uur weer op.

Via een rondje over het industrieterrein , passeer ik een heel oud Joods kerkhofje. Heel bijzonder is de jaartelling: 12 oktober 1890 is in de Joodse kalender 28 Tisrie 5651.

Aangekomen in het vestingstadje Heusden, worden we de wallen (met kleine letter 🙂 ) opgeleid. Het uitzicht is er mooi, maar af en toe wordt je bijna van de wallen afgeblazen. Links en rechts staan nog enkele kanonnen richting de ‘vijand’, wie dat ook moge zijn.

Na de wallen gaan we nu via een overbekend fietspad rechtsom om de verdedigingswerken van Heusden-Vesting. Halverwege is een boer bezig om zijn kuilvoer in te laden. Was dit vroeger een ‘hell of a job’, nu gaat dit vanachter een klein beeldschermpje en een boel knoppen en handels vanachter het stuur. De cabine van de huidige tractoren verandert zo langzamerhand in een cockpit met al die knopjes.

Mijn CM-tje

De route voert langs de scheepswerf van Heusden, om vervolgens via voetpaden de vestingwallen te volgen. Na de ophaalbrug krijgen de wandelaars de felle westenwind op kop. Het kost moeite om overeind te blijven. Bij de Heusdense brug neem ik mijn colamoment op een bankje. Het waait flink maar het is nog steeds droog. Het is een eigenaardig gezicht; mijn verstand zegt dat het water van de  Maas van oost naar west moet stromen, maar als je de schuimkoppen op het water ziet zou je denken dat het van west naar oost stroomt. Hoezo, het waait wat.

Vanaf de brug blijven nog 3 km te gaan; de kortste route naar de finish. En alsof de duvel ermee speelt, het is de organisatie weer gelukt om op de laatste 300 meter wat regen omlaag te laten komen.

De start/finish

Van de dame achter de tafel hoor ik dat zo’n 110 wandelaars de tocht hebben bezocht. Jammer, gezien het werk wat in de organisatie van een wandeltocht gaat zitten. Aan de bepijling kan het niet liggen. Het A4 routepapiertje heb ik niet gebruikt.

Vroeg in de middag ben ik weer thuis van een mooie tocht. Onderweg komt de regen met bakken uit de hemel; goed gegokt! De vierkoppige organisatie, bedankt!