11e Elfenwandeling – België

	Datum:	27 oktober 2018
	Naam:	11e Elfenwandeling
	Organisator:	De Ravelse Wandelaars
	Plaats:	Weelde – België
	Aantal km’s:	25
	Duur ±:	6 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Voor de afwisseling gaan wandelen in het buitenland, weer eens wat anders. Nou ja, buitenland, op een flinke steenafstand dan. Rond 6 uur op pad via Poppel naar Weelde; het is nog stikduister. Ik wordt prima opgevangen en doorgeleid naar een parkeerplek, zo’n 200 meter van het startlokaal.

In het startlokaal ingeschreven voor zegge en schrijven € 1,50 voor een niet-lid. En dan ben je ook nog verzekerd! Daarvoor kun je kiezen uit een wandeling van  4, 6, 9, 13, 16, 18, 22, 25, 31, 34 en 42 km. Jammer dat de route op een landkaartje was getekend en op een A4 in zwart was afgedrukt. Ik had er moeite mee. Wel moet gezegd zijn dat de route heel goed gepijld is; de signaalgele pijlen van Mieke Pap springen goed in het oog. Top.

Mijn idee was om de 42 te lopen, maar daar kwam onderweg wel verandering in. Ten eerste de start; die was in het pikkedonker en bij gebrek aan een zaklantaarn was het zoeken naar de pijlen. Hierdoor ging ik – en ook anderen – even te vroeg links af. Gelukkig konden we op een gegeven moment niet verder en na enig zoeken konden we de route weer oppakken. Heel rustig wel te verstaan, want zonder licht is het in het bos wel uitkijken. De volgende keer bij een vroege tocht dus een zaklamp mee!

Zoals te zien is op het kaartje heeft de route een centrale as: de N119. Deze zijn we dan ook menige keer overgestoken en soms ook gevolgd. Dat bleef wel een zaak van uitkijken! De omgeving barstte van de vennetjes die door de routebouwer bijna allemaal werden bezocht. Prachtige stukjes natuur en paden, waarvan velen de Bossche 100 kwalificatie “goed” wel verdienden. Via heidevelden, bospaden en een asfaltfietspad werd na 9 km de eerste binnenrust, de “Klein Engelandhoeve” bereikt. Een mooi gebouw van buiten en van binnen erg leerzaam.

De miezerregen is inmiddels verdwenen en kan mijn jas uit. Na het nuttigen van een kop koffie en mijn lunchpakket, gaat het verder Vanuit de rust wordt een lus van ongeveer 7,5 km gelopen met ook weer prachtige natuur. Wel is geregeld te lezen dat de vennetjes erg geleden hebben van de droogte. Enkelen waren totaal opgedroogd. Af en toe passeren we kleine boerenwoningen die ongewild vertellen dat de bewoners het niet makkelijk hebben gehad.

Na mijn tweede bezoek aan de rust gaat het 8 km naar de finish. Onderweg staat een uitzichttoren  die – hoor ik – een mooi zicht geeft op diverse vennetjes. Ondanks een lichte hoogte-angst beklim ik toch de “stairway to heaven”. En zo waar, niet voor niets. Het uitzicht over de vele vennetjes en heidevelden is indrukwekkend

Door het genieten van de natuur en het zonnetje, het fotograferen en nu wetend dat om 15.00 uur het finishbureau er van uit gaat dat eenieder binnen is, besluit ik het deel van de route NA de 2^e binnenrust (= de officiële finish) te laten voor wat hij is. Ik heb er dan 25 km opzitten. Zo ben ik heel ruim op tijd binnen.

25 km, en niet meer!

Bij het afmelden wordt me nog een gevulde koek in de hand gedrukt: “Dat is in de prijs inbegrepen” wordt me nog verteld. Met een voldaan gevoel zoek ik mijn stalen ros op om op mijn gemak naar huis te rijden. Deze keer geen druk van het op tijd binnen zijn. Een mooie tocht die zeker de moeite waard is voor een vervolg, maar dan compleet.