De Lithse wandeltocht; een topper

	Datum:	19 mei 2018
	Naam:	Lithse Wandeltocht
	Organisator:	wsv De Osse Maaskant
	Plaats:	Lith
	Aantal km’s:	40
	Duur ±:	iets minder dan 9 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Vandaag is mijn wandelkeus – na een lichte aarzeling – gevallen op de Lithse Wandeltocht. De aarzeling stamt nog uit 2005: een mooi begin van de route door oude dorpjes, met aansluitend een lange, kaarsrechte,  saaie en langs een drukke verkeersweg gelegen fietspad. Een flinke afknapper. Laat ik eerlijk zijn, ik kan me de organisator van destijds niet meer herinneren dus vandaag loop ik met een schone lei bij de wsv “De Osse Maaskant”.

Om 05:30 uur op en om 06:00 uur richting Lith wat even moeite kostte; het Maximákanaal verstoorde de in mijn gedachte geplande route, maar uiteindelijk rond 06:45 uur toch kunnen inschrijven. In het startlokaal, waar het behoorlijk druk was bij het inschrijven, twee geweldige dames aangetroffen van de dinsdagavondwandelgroep uit Drunen. Voor de rest van de dag zal ik ze geregeld tegenkomen c.q. gezamenlijk optrekken. Je moet tenslotte wel je eigen tempo lopen.

De eerste kilometers voeren ons door de kern van Lith; smalle straatjes van nauwelijks 2 meter breed met prachtige oude boerderijen en mooie tuintjes. Een genot om hier doorheen te lopen. Dit kon ik me nog goed herinneren uit mijn tochtje van 2005.
De routebouwer(-s) voeren de wandelaars dan weer de dijk op met mooie uitzichten over de Maas om ze vervolgens door frisgroene natuurgebiedjes met vennetjes te leiden. Een mooie variatie voor de wandelaars en dat wordt dan ook niet onder stoelen of banken gestoken.

In Maren-Kessel is de eerste rust en hier komen de dames en ik weer samen. Na een kop koffie en een eerste boterham ga ik verder onder Lith door richting Lithoijen waar de 2^e rust is. Ook al is de dijk nu niet in de buurt, toch weet men de wandelaar door mooie stukjes natuur te loodsen. Men schuwt niet om ze over gras-/zandpaden te sturen. Bij de rust neem ik mijn 2e kop koffie en al snel komen de dames ook aan, maar zij gaan door.

Na Lithoijen lopen we een eind langs een drukke weg richting Oss, maar gelukkig voor korte duur. Na 1,5 km gaat het linksaf een graspad op langs een brede sloot. Het is de komende 4 km genieten van vogels, eenden, zwanen en de natuur. Na even weer via een regionale weg te hebben gewandeld, duiken we een bosgebied is dat dienst doet in de hele keten van de drinkwatervoorziening. Het staat vol met brandnetels, dus is het 2,5 km lang uitkijken geblazen: hier komt mijn lange broek weer goed van pas.

Nadat we het bos hebben verlaten en een aardig gesprekje hebben met een boer, bereiken we de 3^e rust. Omdat hier ook andere afstanden aanlanden, is het er behoorlijk druk maar na wat geduldig wachten komt op het terras een tafeltje vrij. We hebben de tijd en nemen het ervan.

Maar na een half uurtje begint het te jeuken en de dames stappen op. Ikzelf bezoek nog een klein kamertje en stapt dan ook op richting finish. Ik passeer het oord Oijen en komt uiteindelijk uit bij een uitkijktoren. Zo nieuwgierig als ik ben, moet ik weten wat daarboven te zien is. Via een open trap gaat het omhoog. Helaas heeft het balkon een stalen, open roostervloer en daar had ik even niet aan gedacht. Het uitzicht was indrukwekkend; een uiterwaarde die helemaal doorsneden werd door waterlopen waarin vele soorten eenden en vogels verbleven. Daar ergens in het midden loopt een wandelpad en gezien de drukte op dat pad moest dat wel de wandelroute zijn.

Na de afdaling gaat 2,5 km de uiterwaarde in. Je zou denken: “Lekker, rivierklei, lekker stevig, lekker lopen!” Laat er toch nog in de route een heel stuk los zand zijn, waar de Drunense Duinen jaloers op zouden worden!! Grrrrrrr. Wel was het optreden van een zwaan indrukwekkend. Bij het najagen van een collega steeg hij geregeld op vanuit het water, zoals dat vroeger door de KLM werd gebruikt in een reclamefilmpje. Gelukkig komt aan het zandpad een einde aan en kan ik probleemloos de rust in Lithoijen bereiken. Hier zitten de twee dames al te genieten van een gebakje  met aardbeien met slagroom.

Nog 3 km scheiden ons van de finish, die we gezamenlijk wegwerken. Na het oversteken van een drukke verkeersweg, wandelen we door een klein natuurgebiedje langs de oever van de Maas, waar we tenslotte de Maximásluis en de stuw van Lith passeren. Rond vier uur wordt de finish bereikt, waarbij de dames nog een kleine strafronde lopen.

Gelukkig zijn mijn gedachten van vanochtend niet bewaarheid. Het was een grandioze wandeltocht met veel afwisseling in natuur, mooie uitzichten, stille dorpjes en ……….. een leuk gezelschap. Connie en Janny, bedankt.