Datum:
|
2 jan 2010 | |||
Naam:
|
Cunera-wandeltocht | |||
Organisator:
|
Rode Kruis, Rhenen | |||
Plaats:
|
Rhenen | |||
Aantal km’s:
|
27 | |||
Duur ±:
|
7 uur | |||
Google Earth | Garmin-file | GPX-file | Foto’s |
Het jaar 2009 afgesloten met een pelgrimstocht. Waarom dat niet 2010 beginnen met een pelgrimstocht? Heftiger dan Banneux kan het niet worden, dus rond 06.45 uur op weg naar Rhenen voor de 1e Cunera-wandeltocht van zo’n 27 km. Prima parkeerplaats onder de toren van de kerk. Vlakbij melden bij het Rode Kruis-gebouw.
Het melden liep ietwat stroef, maar voor een eerste keer moet dat kunnen. Al vrij snel kwam Bert en Wil aan bij de start. Om 09.00 uur mochten we pas gelost worden. Weldra meldde Jan zich met een schare aan dames, t.w. Annika, Maike en Syl in zijn kielzog. Je kon aan zijn gezicht zien dat hij erg blij was om ons, mannen, te zien.
De W4W-familie werd gecomplementeerd met de aanmelding van Henrike, Berend en Gery. Na nog een familiefoto voor het nageslacht van deze, 10 personen grote, groep wandelfreaks, werd begonnen met de tocht. Lekker fris met een mooie grijze lucht waaruit soms een vlokje zich losmaakte. Niet noemenswaardig.
Buiten de bebouwde kom van Rhenen deed de route een poging om opwaarts te gaan en al gauw werd het asfalt verruild met bevroren zand- en bospaden. Er lag nog behoorlijk wat platgereden sneeuw, wat mogelijk tot valpartijen zou kunnen leiden. Helaas kreeg ik geen kans om een dergelijke foto te maken.
Op de ‘top van de berg’ kregen we een prachtig uitzicht voorgeschoteld. Vele foto’s zijn daar aan gespendeerd. Luid hoorngeschal galmde over de vlakte. Verder op de route stonden hoornblazers om beurten hun kunsten te tonen op de door henzelf gemaakte houten hoorns. Ware kunstwerken zaten daarbij. Wijzelf kregen er geen noot uit, ondanks verwoede pogingen.
Na het passeren van een kudde loslopende runderen, kwam de eerste rust in zicht. ‘n Grote partytent, een lekker kampvuurtje en voldoende koek en zopie. Van hieruit ging het via een omweg (je moet tenminste toch wat kilometers maken) richting Amerongen, bij mij bekend van de Maarten Luther wandeltocht.
Vlak voor Amerongen met Bert de uitkijkpost bezocht. Hier had men een prachtig uitzicht over de Bovenpolder. De rest was inmiddels aangeland in de Andrieskerk. Daar had men de mogelijkheid om deel te nemen aan een zangwedstrijd: So you wanna be a church singer? Met volle overgave werd hieraan deelgenomen door onze protestantse vrienden. Wil en ik, beiden katholiek en dus apart gezeten in een andere bank, mochten bij de gratie van Cunera meezingen. Eindresultaat: een mooie oecumenische dienst.
Een paar straten verder in een andere kerk wachtte de koffie, warme chocolademelk of glühwein op ons: onze tweede grote rust. Voor velen hield het hier op: men kon de bus terugnemen. Wij dus niet. De 10km lange retourroute lag voor ons en wat het routepapiertje zoal losliet, was het alleen maar langs de grote verkeersweg. Vlak voor Elst (Ut) werd contact gelegd met onze nieuwe marsleider, meneer Jan. Maike had deze oude baas al tijdens de rust aan de tand gevoeld. Hij wist een mooiere route terug i.p.v. de grote weg te volgen. Gehoorzaam als we allen waren, volgden we meneer Jan.
Inmiddels was groep uitgebreid met Marcel en met meneer Jan nu 12 man/vrouw sterk. Inderdaad was de route een wandelaarvriendelijk parcours zonder veel auto’s en via een korte doorsteek kwamen we terug op de eerste rust. We hadden niet veel later moeten passeren, want dan was de hele tent met inhoud ingepakt er verdwenen. Gelukkig was er nog warme drank.
Het laatste stuk ging door/over bevroren heidevelden en akkers. Een roedel herten werd door ons verrast en verdwenen snel weer in het lage struikgewas. Via een rustige route en in het licht van de ondergaande zon, werd Rhenen rond 16.15 uur genaderd. Na het afstempelen van het wandelboekje en eenieder dankend voor de prettige en vroomvolle dag, was het inpakken en wegwezen.
Bert, Wil, Jan, Maike, Annika, Syl, Gery, Henrike, Berend, Marcel en meneer Jan, nogmaals dank voor deze mooie opening van mijn wandeljaar 2010.
Het jaar 2009 afgesloten met een pelgrimstocht. Waarom dat niet 2010 beginnen met een pelgrimstocht? Heftiger dan Banneux kan het niet worden, dus rond 06.45 uur op weg naar Rhenen voor de 1e Cunera-wandeltocht van zo’n 27 km. Prima parkeerplaats onder de toren van de kerk. Vlakbij melden bij het Rode Kruis-gebouw.
Het melden liep ietwat stroef, maar voor een eerste keer moet dat kunnen. Al vrij snel kwam Bert en Wil aan bij de start. Om 09.00 uur mochten we pas gelost worden. Weldra meldde Jan zich met een schare aan dames, t.w. Annika, Maike en Syl in zijn kielzog. Je kon aan zijn gezicht zien dat hij erg blij was om ons, mannen, te zien.
De W4W-familie werd gecomplementeerd met de aanmelding van Henrike, Berend en Gery. Na nog een familiefoto voor het nageslacht van deze, 10 personen grote, groep wandelfreaks, werd begonnen met de tocht. Lekker fris met een mooie grijze lucht waaruit soms een vlokje zich losmaakte. Niet noemenswaardig.
Buiten de bebouwde kom van Rhenen deed de route een poging om opwaarts te gaan en al gauw werd het asfalt verruild met bevroren zand- en bospaden. Er lag nog behoorlijk wat platgereden sneeuw, wat mogelijk tot valpartijen zou kunnen leiden. Helaas kreeg ik geen kans om een dergelijke foto te maken.
Op de ‘top van de berg’ kregen we een prachtig uitzicht voorgeschoteld. Vele foto’s zijn daar aan gespendeerd. Luid hoorngeschal galmde over de vlakte. Verder op de route stonden hoornblazers om beurten hun kunsten te tonen op de door henzelf gemaakte houten hoorns. Ware kunstwerken zaten daarbij. Wijzelf kregen er geen noot uit, ondanks verwoede pogingen.
Na het passeren van een kudde loslopende runderen, kwam de eerste rust in zicht. ‘n Grote partytent, een lekker kampvuurtje en voldoende koek en zopie. Van hieruit ging het via een omweg (je moet tenminste toch wat kilometers maken) richting Amerongen, bij mij bekend van de Maarten Luther wandeltocht.
Vlak voor Amerongen met Bert de uitkijkpost bezocht. Hier had men een prachtig uitzicht over de Bovenpolder. De rest was inmiddels aangeland in de Andrieskerk. Daar had men de mogelijkheid om deel te nemen aan een zangwedstrijd: So you wanna be a church singer? Met volle overgave werd hieraan deelgenomen door onze protestantse vrienden. Wil en ik, beiden katholiek en dus apart gezeten in een andere bank, mochten bij de gratie van Cunera meezingen. Eindresultaat: een mooie oecumenische dienst.
Een paar straten verder in een andere kerk wachtte de koffie, warme chocolademelk of glühwein op ons: onze tweede grote rust. Voor velen hield het hier op: men kon de bus terugnemen. Wij dus niet. De 10km lange retourroute lag voor ons en wat het routepapiertje zoal losliet, was het alleen maar langs de grote verkeersweg. Vlak voor Elst (Ut) werd contact gelegd met onze nieuwe marsleider, meneer Jan. Maike had deze oude baas al tijdens de rust aan de tand gevoeld. Hij wist een mooiere route terug i.p.v. de grote weg te volgen. Gehoorzaam als we allen waren, volgden we meneer Jan.
Inmiddels was groep uitgebreid met Marcel en met meneer Jan nu 12 man/vrouw sterk. Inderdaad was de route een wandelaarvriendelijk parcours zonder veel auto’s en via een korte doorsteek kwamen we terug op de eerste rust. We hadden niet veel later moeten passeren, want dan was de hele tent met inhoud ingepakt er verdwenen. Gelukkig was er nog warme drank.
Het laatste stuk ging door/over bevroren heidevelden en akkers. Een roedel herten werd door ons verrast en verdwenen snel weer in het lage struikgewas. Via een rustige route en in het licht van de ondergaande zon, werd Rhenen rond 16.15 uur genaderd. Na het afstempelen van het wandelboekje en eenieder dankend voor de prettige en vroomvolle dag, was het inpakken en wegwezen.
Bert, Wil, Jan, Maike, Annika, Syl, Gery, Henrike, Berend, Marcel en meneer Jan, nogmaals dank voor deze mooie opening van mijn wandeljaar 2010.
Leave a Reply