Meijerijwandeltocht, Vught

	Datum:	16 jan 2010
	Naam:	Meijerijwandeltocht
	Organisator:	WS’78
	Plaats:	Vught
	Aantal km’s:	37
	Duur ±:	7,5 uur
	Google Earth	Garmin-file	GPX-file	Foto’s

Een wandeling door ‘mijn achtertuin’: lekker uitgeslapen aan de start verschijnen zonder ver te hoeven rijden. Lekker relaxed dus op weg naar Vught. Terwijl het nog ietwat donker is, rol ik rond 08.00 uur de parkeerplaats op. Plek zat. Het startcentrum is op 200 meter. Binnen is het toch al behoorlijk druk, maar nog niemand van de W4W-familie.

Na het in ontvangst nemen van de nodige papieren, genieten van een kop koffie. Door de lange onderbroek en een dikke voering wordt het mij te warm en ga dus naar buiten. Op de parkeerplaats komt Wil aan en ook Henrike meldt zich weldra bij de start.

Rond 08.45 uur komt eenieder nerveus naar buiten. Bij WS’78 wordt in peloton gestart. Na een enkel woord van – mogelijk – de voorzitter, worden we gelost. Na zo’n 200 meter staan de mensen met de routebeschrijving: ‘levensgevaarlijk! ‘. Als eerste storten de ‘hazen’ zich op de uitdelers, gevolgd door diegenen die wat meer tijd hebben.

Wij, Henrike, Wil en ik, beginnen aan de tocht en worden al snel gepasseerd door Rumi. De rolverdeling bij deze tocht is snel gemaakt: Henrike leest de route, Wil en ik volgen gedwee. Al snel verlaten we de bebouwing van Vught en via de Bossche Broek – waar we worden ingehaald door deSpier – en het Sterrenbos gaan we richting Den Dungen. Daar vinden we de eerste kleine rust waar we een kop heerlijke erwtensoep krijgen uitgereikt. Die gaat er prima in.

We volgen een oude dijk die door het Brabantse landschap kronkelt. Op diverse plaatsen zijn nog de getuigen te zien van dijkdoorbraken: waterrijke wielen in mooie besneeuwde bosjes. In Schijndel aangekomen duiken we het café in waar de grote rust is. Na wat zoeken vinden we gedrieën plek om uit te rusten en te genieten van cola en koffie. De eigengemaakte boterhammen en meegebrachte mandarijnen gaan er prima in. En zie daar, Gery en Syl komen het café binnen. Ze zijn ietwat later vertrokken uit Vught en zijn blij wat familieleden te zien. Wat stoelen worden bijgeplaatst.

Na de rust gaan we het richting Gemonde, onder ‘lijding’ van de marsbegeleider van twee weken terug: meneer Jan. De route brengt ons door landerijen en over smalle paadjes, waar de sneeuw soms nog 15 cm hoog ligt. Zo gaan we door Gemonde heen en genieten van de tweede ‘wagenrust’.

Vanaf hier is het niet meer zover. Via de moddervette waterkant van Dommel, een golfterrein, een derde ‘wagenrust’ met mandarijnen en de waterkant van de Essche Stroom komen we in Halder. Van hieruit gaan we richting kasteel Maurick. Hier vlak voor staan prachtige villa’s in het bos. In gemeenschap wordt de vraag stilletjes gesteld, of de bewoners wel gelukkig zouden zijn. Ik niet, want ik mocht niet uitstappen en naar ‘mijn huisje’ gaan !!

Kasteel Maurick mocht de belangstelling hebben van vele wandelaars. Het is dan ook DE trouwlocatie van Zuid-Nederland. Ik het sneeuwlandschap lag het er dan ook sprookjesachtig bij. Via een loopbrug over de autoweg en enkele kleine straatjes komen we weer aan bij het startlokaal. Gelukkig is het daar minder druk. De ‘hazen’ zitten alweer in de trein. Na een korte evaluatie en een drankje vertrekken de dames richting station. Wil en ik niet veel later richting parkeerplaats. Het begint nu zachtjes te regenen.

Het was weer een mooie, droge tocht. Luitjes, bedankt.