Mijn 7e 80 van de Langstraat

	Datum:	12-13 september 2015
	Naam:	De 80 van de Langstraat
	Organisator:	stg 80 van de Langstraat
	Plaats:	Waalwijk e.o.
	Aantal km’s:	80
	Duur ±:	19 uur en 49 minuten
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Rond 19.00 uur op weg naar Waalwijk. De auto op de parkeerplaats, die dit jaar alleen toegankelijk is door een kaartje trekken uit de automaat. Ben benieuwd wat me dit morgen gaat kosten. Met een uitgebreid gezelschap van het W4W-forum ga ik beginnen aan mijn 37e Kennedymars. Volgens de geraadpleegde weermannen zou het pas gaan regenen in de vroege ochtend van zondag. Da’s zo ongeveer in de buurt van Waspik op zo’n 50 km. Dus de eerste 40 km heb ik geen poncho of paraplu nodig. Klokslag 20.00 uur mogen we op pad. Uiteraard gaan we als een van de laatste over de startlijn. Ik neem me voor om mijn eigen tempo aan te houden en zo te zien met wie ik oploop.

Het lusje t.b.v. de Waalwijkse horeca loopt vlot weg met een prima temperatuur. Na de ultieme oefening voor morgen op de laatste kilometer, gaan we via een omweg naar Drunen. En zie, Pluvius laat van zich voelen. De regen valt gestaag neer en met een waterdoorlatend regenjasje word ik toch behoorlijk nat. Gelukkig houdt het wel de wind van mijn lijf.

“Waar zijn we mee bezig?”

Via Drunen en Nieuwkuijk wordt de 1e grote binnenrust in Vlijmen bereikt. De sporthal lijkt wel een grote bak met verzopen vissen: alles was drijfnat en de hal zelf was ook geen toonbeeld van reinheid. Uit mijn bagage pluk ik mijn paraplu en poncho om zo droog mogelijk aan te komen op de rust halverwege om me daar te voorzien van droge kleren. Wie weet wat  de weergoden nog meer voor ons in petto hebben.

Goed gemutst en met enkele W4W-leden ga ik op weg naar de Overlaat. Door de Vijfhoeven naar Haarsteeg, De Hoeven met zijn mooi versierde straat, naar Elshout. En verdomd, we zijn Vlijmen nog niet uit of de regen stopt. Het zal toch niet waar zijn …..  In Haarsteeg gaat de paraplu dicht en in Elshout wordt de poncho opgeborgen. In de Overlaat heb ik de kans om droge kleren aan te trekken. Gelukkig zijn mijn voeten nog steeds droog en met droge kleren ziet de dag er ineens heel anders uit.  Maar wat nemen we mee aan regenspul in de volgende etappe? De paraplu laat ik ‘thuis’ en de poncho in de rugzak, op weg naar Waspik.

Forumleden

Aan de rand van Waalwijk is een nieuw stukje route i.v.m. de vernieuwde autoweg naar Tilburg. Via een mooie brug komen we Driessen binnen, een nieuwbouwwijk van Waalwijk. Van hieruit gaat het naar Sprang-Capelle naar de 11e rustpost. Bekenden zijn er niet te zien, dus na een drankje en een koek, ga ik verder. Naar Waspik is een heel lang eind. Met mijn tempomuziek uit een luidsprekertje begin ik aan het Halve Zolenpad. Heel gestaag loop ik een wandelaarster achterop die mijn tempo al snel overneemt. Ze was met een vriendin gestart, maar die was halverwege uitgestapt en was nu blij om even met iemand op te lopen. Samen leggen we de weg naar Waspik in een mooie cadans af.

In Waspik aangekomen tref ik het volkje van het W4W-forum. Die zijn zowaar vlak achter mij aangekomen.

De dageraad

De dageraad is al ruim aangebroken en diverse ‘nachtattributen’ kunnen nu in het koffer. Na een korte rust ga ik op weg, via ‘s-Gravemoer, Dongen en De Moer naar Loon op Zand. Ook hier zitten wat taaie stukken in verwerkt, maar het mooie weer en de – nog steeds – prima verzorging maakt het allemaal te dragen. In De Moer kom ik weer samen met W4W-leden en in het café pakt ik mijn eerste – en tevens laatste – biertje.

Vanuit De Moer loopt een lang betonnen fietspad naar Loon op Zand en samen met Bertus – ook W4W – wordt dit op ons gemak weggewerkt. De laatste grote rust in Loon wordt gebruikt om gelaafd en met gevulde maag aan de laatste 12 km’s te beginnen. Dat lopen met z’n tweeën een risico inhoudt, blijkt in het centrum van Loon. Drukdoende vergeten we om ergens rechtsaf te slaan. Een oude dame achter haar raam maakt, met haar armen druk zwaaiend, ons duidelijk dat we terug rechtsaf moeten slaan. Oeps!

Met Kaatsheuvel recht voor ons, zien we de lucht ietwat grauw-blauw worden. Het zal toch niet ….. De doortocht in Kaatsheuvel was dit jaar goed aangegeven; de lopers werden aan de linkerkant van de weg geleid. Een stuk veiliger. Na nog een kleine stop bij de Molen gaat het nu richting het einde. Als laatste drempel, de 2100 meter lange, kaarsrechte weg naar de finish. Gisteravond hebben we nog kunnen oefenen, maar nu is het toch nog een heel eind. Gelukkig maakt het publiek deze 2100 meter tot een ware triomftocht. Ruim vóór de gestelde eindtijd van 16.00 uur stappen we te samen over de laatste scan mat: 15.49 uur; zelfs nog 11 minuten over!

Nadat we bij de finish zijn ontdaan van de chip en blij gemaakt met de oorkonde, medaille en twee maal de stempel, worden de inmiddels gefinishte overige forumleden opgezocht voor een korte, ‘natte’, evaluatie. (What’s in a name.)

Met Bertus naar de eindstreep

Bij het vertrek naar huis kwam nog een meevaller. De parkeerautomaat vertelt mij dat ik voor het luttele bedrag van € 0,00 mag wegrijden. Dat was vorige jaren wel anders. Moe en met een blaar op m’n voet bereik ik mijn thuis, waar een heerlijke warme maaltijd weer voor mij klaar staat. Na een hete douche en in een koel bed ben ik zo vertrokken ………….

W4W-leden, in bijzonder Bertus, dank voor deze mooie Kennedymars en jullie praat her en der op de route. CY elsewhere.