Winterserie Waalwijk

	Datum:	4 januari 2015
	Naam:	Winterserie
	Organisator:	w.s.v. Waalwijk ’82
	Plaats:	Waalwijk
	Aantal km’s:	planning 30, uitvoering 25. Met dank aan Wil.  😉
	Duur ±:	6 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Wel een regenboog, geen regen!

De eerste wandeling in 2015 is gegund aan w.s.v. Waalwijk ’82 in hun Winterserie. Nadat eerst mijn eega is afgezet aan het station in Den Bosch, is de start in Waalwijk snel gevonden. Bij het parkeren wordt er ineens sterk getoeterd: Will1956 komt ook zijn auto wegzetten en heeft dus ook de intentie om hier te komen lopen. De laatste keer dat we elkaar zagen was tijdens de 80 van de Langstraat.

Al snel wordt het plan gesmeed om deze tocht samen te lopen; althans de eerste 20 km. Mijn planning staat op 30 km, die van Will op 25 km. Nou ja, we zien t.z.t. wel hoe de afstand wordt aangepast. Na een korte blik in de (voor mij) nieuwe startaccommodatie, vertrekken we rond half tien en gaan op weg naar de eerste caravanrust. Grote delen komen bekend voor van de 80. Wel is er één handicap: grote delen van het asfalt is spiegelglad. Dat is dus uitkijken geblazen!

Onderweg worden de nodige wandelbelevenissen uitgewisseld en de gezondheid doorgenomen en de conclusie van al deze prietpraat is dat we (weer) blij en dankbaar mogen zijn om hier weer te kunnen lopen.

De eerste rust vindt plaats bij de alom bekende caravan van de vereniging. Loeihete koffie, goede zitgelegenheid en vriendelijke – al of niet Chinese – vrijwilligers. Na de koffie en een ‘krente(-n)bol van de zaak, gaan we op weg naar de binnenrust ergens in het achterland van Kaatsheuvel.

Al snel stellen we vast dat we teveel ‘oh’-en, want we missen een afslag. Resultaat: 2 km teveel. Zo komt Wil wel aan de 30 km. We steken de autoweg Waalwijk-Tilburg over en lopen zo langs Vila Pardoes. Het is half twaalf en de ‘kermis’ van de Efteling draait al op volle toeren.

Binnenrust

Nadat we het bos van de Efteling hebben verlaten volgt een lang, saai en recht stuk asfaltweg dat ons uiteindelijk bij de binnenrust brengt: de kantine van de voetbalvereniging ‘Berkdijk’. Het veld was helemaal leeg, maar in de kantine was de ‘vaste staf’ actief bezig om de baropbrengsten positief te houden. De koffie smaakte prima en samen met het meegebrachte lunchpakket, werd weer een stevige bodem in de maag gelegd; goed voor weer zo’n 13 km.

Na deze uitgebreide maaltijd gaat de route verder langs de golfterreinen van de Efteling. Niet dat veel activiteiten waren, in het geheel niet.  Een vallende meteoriet ter grootte van paleis Soestdijk had nog geen gewonden kunnen maken op dit mooie zonovergoten golfterrein. Inderdaad, de zon was ons zowat de hele dag gunstig gezind: een lekker warm winterzonnetje.

Op weg naar – weer – de caravanrust, passeren we nog enkele overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog: enkele diepe kraters en diverse loopgraven. Het gebied was tijdens de oorlog een munitie opslaggebied van de Duitsers.

Bij de rust hebben we pech: de biefstukken met pepersaus zijn op en moeten we het doen met tomatensoep en cola. Na bekomen te zijn van deze teleurstelling, gaan we op zoek naar de splitsing van de 25 en de 30 km. Daar aangekomen merk ik dat het door Wil op prijs wordt gesteld als ik met hem mee ga op de 25 km. Wat ik niet laat merken is dat ik het eigenlijk wel voor gezien hou. Die laatste 5 km – waarvan we al 2 km hadden afgelegd door de misstap eerder op de middag – liet ik graag voor wat ze waren en gezamenlijk gingen we dus verder op de 25 km. Het was best gezelli!

Wat nog restte waren enkele straten door de luxe buitenwijken van Waalwijk. Leuk, maar niet bijzonder. Maar ja, men wilde ons klaarblijkelijk weer terugzien bij het startpunt.

Echt wandelweer!

Bij de finish aangekomen treffen we hier Karin aan, mijn trainingsmaatje voor de dins- en donderdag. Samen met Marij, ook een lid van de wandelclub, had zij de 30 gelopen.  Gezien haar opmerkingen heb ik kunnen vaststellen dat ik op de splitsing 25/30 de juiste keus had gemaakt. Maar, ….. dat wist ik eigenlijk al.

Met een nieuw wandelboekje voor 2015, een glas cola en een kleine rust nemen we rond 15.45 uur afscheid. Het was een aardige tocht en in ieder geval prachtig weer. WSV Waalwijk ’82, bedankt. Wil, bedankt voor de aangename middag, waarbij ik in het geheel geen gebruik heb gemaakt van een stevige wandeldreun op de oren. Houdoe!