Mike-Oscar-Delta-Delta-Echo-Romeo.

	Datum:	18 november 2012
	Naam:	Winterserie
	Organisator:	wsv OLAT
	Plaats:	Boskant (St.Oederode)
	Aantal km’s:	40
	Duur ±:	8,5 uur
	Google Earth	Garmin-file	GPX-file	Foto’s

Wie denkt nu een Romeo & Julia -achtig verhaal te gaan lezen over Mike en Oscar in de Nederlandse delta heeft het mis. Niets van dat alles. Wel over MODDER.

Afgelopen zondag heb ik weer eens een stevige tocht gelopen bij de Olat. Daar de tochten bij Olat worden uitgezet door iemand die allergisch is voor asfalt, was ik op het ergste voorbereid. Hoge schoenen aan, wandelstok mee en een paraplu. Bij de start nog snel een woordje gesproken met Ronald. Die was – zeker weten – stiekem aan het trainen voor de Bossche 100.

Iets over acht vertrek ik voor 40 km, wat volgens de papieren 38,8 km zouden worden. De regen valt zachtjes maar gestaag omlaag; dat voorspelt niet veel goeds. Het is nog niet helemaal licht als we Boskant achter ons laten. Mijn fototoestel heeft veel moeite met deze lichtomstandigheden. Gelukkig wordt dat in de loop van de dag beter.

Al snel na de bebouwing duiken we de onverharde lanen op, die door de neervallende regen van gisteren en vandaag zijn veranderd in modderige paden. Vóór de eerste wagenrust is het echt erbarmelijk. Op sommige plekken zak je tot aan je enkels in de blubber. Gelukkig brengt een kop koffie, een kaasboterham en diverse pepernoten mijn gedachten op een positievere spoor.

Op weg naar post 2 zie we ergens in een wei een hert avances maken bij een koe met een jong. Uiteindelijk is hij toch maar op zoek gegaan naar iemand van zijn eigen soort en verdween in het bos. De weg naar de tweede wagenrust is gelukkig van betere kwaliteit. Langs de spoorlijn Den Bosch-Eindhoven komen we uit bij twee vrijwilligers in een overdekte post. Jammer dat het bleef regenen. Een beetje verkleumd serveren ze een lekkere kop soep. Mooi werk, zo’n post voor de enkele 40km-lopers.

De eerste caférust wordt bereikt via allerlei paadjes, slootkantjes en bospaadjes en weiden met hier en daar een uitschieter v.w.b. de hoeveelheid modder. Hier is het lekker bijkomen bij een kachel en met een grote kop koffie worden de meegebrachte boterhammen met pindakaas verorberd.

Van hieruit gaat het richting Liempde. De regen is dan inmiddels verdwenen. Via een groot landgoed met in de bosrand een ‘kunstwerk’ en waar ooit nog wel eens een grote landbouwtentoonstelling is gehouden en het gehucht Vrikhoven, wordt de 2^e caférust bereikt. Bij het verlaten van het café schijnt zowaar de zon en is de route goed begaanbaar. Tenminste, de stukken die ik gelopen heb. Op zeker moment voorbij Liempde klopte de route niet meer met wat ik op papier had staan, m.a.w. ik was de weg kwijt.

Bij een kruising met een kapelletje kwamen vanuit een zijweg een paar wandelaars. Op mijn vraag of zij ook de winterserie liepen, bevestigden zij dit met dien verstande dat zij enkel de 20 liepen. Al snel was duidelijk via de routebeschrijving, dat ik in het dorp een afslag had gemist. Ik zou uiteindelijk dan wel weer bij het kapelletje zijn uitgekomen, dus besloot ik om de route hier maar weer op te pakken.

Voor de laatste wagenrust werden we nog even verblijdt met een paadje (eigenlijk is deze benaming teveel eer) vol modder met een laatste poging van de routebouwer ons te laten doen uitglijden. Dat is hem niet gelukt en redelijk schoon wordt de laatste post bereikt. Van hieruit is het nog maar een klein stukje. Door het dampende vocht op de grond  en de ondergaande zon, lag over de velden inmiddels flarden mist wat een mooi gezicht gaf en de ellende van de ochtend deed vergeten.

Rond kwart voor vijf werd de finish bereikt. Met een stempel en een sticker rijker ging het huiswaarts. Ondanks de regen en de modder was het zeker de moeite waard deze tocht gelopen te hebben. Alle kleumende vrijwilligers van Olat, bedankt.

P.S. Was ik toch bijna vergeten om de tekenverwijderaar te noemen. Bij aanvang van de wandeltocht kregen alle deelnemers zo’n apparaat ter gelegenheid van hun 45-jarig bestaan. Ook al heb ik tot nog toe nooit las gehad van teken, is het misschien toch handig voor het geval dat … .