Fort Blauwkapeltocht – Utrecht

	Datum:	7 januari 2012
	Naam:	Fort Blauwkapeltocht
	Organisator:	WS’78
	Plaats:	Utrecht – Overvecht
	Aantal km’s:	40
	Duur ±:	7,5 uur
	Google Earth	Garmin-file	GPX-file	Foto’s

Zondag de eerste veertiger van dit jaar gelopen. I.v.m. wat wilde ideeën voor het komend jaar, moet de voorbereiding en training vroeg beginnen. Dit weekend geen Limburg maar Utrecht. Een tochtje met veel W4W-leden, alhoewel ik niet eenieder heb gezien.

Na een autorit, waarbij ik me afvroeg wat ik ging doen in die stromende regen, aangekomen bij een droge start waar de twee kompanen in het kwaad, E&E, mij glimlachend zagen arriveren. Na een kopje koffie en diverse begroetingen en wensen voor 2012, werd al rond 08.45 uur druppelsgewijs gestart. Dat ging in het verleden wel anders: ‘Hallo Hilversum, alle duiven zijn om 09.00 uur gelost!’

De eerste km’s waren rustig gepland, waarna het tempo omhoog moest om uiteindelijk binnen 7,5 uur binnen te rollen. Samen met E&E wordt gestart en lopen we door de voorsteden van Utrecht. Soms een troosteloze omgeving: torenhoge bewoonde bouwwerken en dat tig keer. Hier zou je echt niet blij worden. Gelukkig wordt de bebouwing snel verlaten en gaat het noordwaarts met een rondje om Fort Blauwkapel en vervolgens door de weiden en langs sloten over modderige paden richting de soeppost in Maartensdijk. Mij heel bekend door het mobilisatiecomplex dat daar is gelegen. Na een snelle kop soep ben ik snel verder gegaan.

Onderweg staat een prachtig gebouw: kasteel Eyckenstein. Maar mocht je goed kijken, dan zie je dat de tand des tijd ook hier stilletjes toeslaat. Vanaf hier is het zelfstandig naamwoord ‘asfalt’ behoorlijk onbekend. Afgezien van enkele verloren meters oud asfalt, is de rest van de route tot vlakbij Utrecht ………… . Juist ja, modderig! Via vele bospaden, die door grote groepen mountainbikers onveilig werden gemaakt – laat er nou vandaag ook een mtb-wielertocht gehouden worden – gaat het naar Lage Vuursche. Nog even wordt ik door de wielrijders afgeleid en duik zodoende een verkeerd bospad in, maar gelukkig word ik door hen ook weer op het juiste pad gezet.

In Lage Vuursche is de binnenrust. Neen, niet in kasteeltje Drakensteyn maar wel heel dichtbij. Na het lunchpakket te hebben weggewerkt, stap ik op voor de 2e helft. Langs het stevige en van de modernste elektronica voorziene hekwerk van het kasteeltje, gaat het weer door de bossen en landerijen. In de ‘middle of nowhere’ was daar de koffiepost. Daar had ik wel behoefte naar. Door het ‘zware’ parcours was het behoorlijk zwaar en mijn tempo zakte ongelijk evenredig naar beneden. Dus even zitten met koffie was welkom.

Samen met een medewandelaar op weg naar de inleverpost voor het laatste bonnetje: de fruitpost. Via de randen van het oord De Leijen werd De Bilt bereikt. Ook hier was de bebouwing voor mij behoorlijk troosteloos: woonbunkers met tig lagen. In De Bilt werd ik ingehaald en voorbijgelopen door E&E, die beiden een stevige tred ingestudeerd hadden. Dat is wel eens anders geweest. Top! Door de polder werd het fort Voordorp ‘omsingeld’ , waarna – voor mijn gevoel – de fruitpost al lang had mogen komen. Helaas.

Er moesten nog de nodige km’s worden gemaakt door Blauwkapel, alvorens de in tuintjespark verstopte fruitpost werd bereikt. Ook hier toch nog even zitten en een lekker appeltje gegeten. De laatste km’s gaan nu snel en via Tuindorp en het station Overvecht wordt de finish bereikt. Als ik aankom, verlaten E&E met een brede smile het pand en ook voor mij is het hier snel bekeken.

Met een stempel en een sticker – waar je een mens al niet blij mee kunt maken – gaat het met een omweg huiswaarts. ‘Us Voyke’ is jarig en nu we toch in de buurt zijn, gaan we even langs om gelijk een goed 2012 te wensen. Daar zat al een uitgebreid gezelschap van familie en vele ‘NIET”-lopers van het forum, dat tijdens mij korte verblijf door ‘WEL’-lopers werd aangevuld. Zoals beloofd was het bezoekje kort doch krachtig en daar ik het genot van een warme douche wel zou gaan waarderen, ben ik al rap opgestapt en huiswaarts gegaan.

Het was een mooie maar ook modderige eerste 40-ger van 2012. Houdoe!