Rode Kruis/Bloesemtocht, Geldermalsen

Nadat ook Martin is opgehaald, op weg naar Geldermalsen. De wei is nog behoorlijk leeg. Dit keer weinig Natres-personeel. Bezuinigingen?? Vlak bij de molen wordt ons stalen ros geparkeerd.

OP ‘Het Plein’ voor de fruitveiling kun je een kanon afschieten. Hier en daar een verloren/geeuwende wandelaar. That’s all. In de hal is het gezellig druk. Met onze e-ticket hoeven we niet in de rij te gaan staan.

Gezien het vroege tijdstip hoef ik niet echt te zoeken naar ‘familie’, dus gaan we op zoek naar het koffiepunt. Rond 07.00 uur is het dan zover. Dit jaar zonder een onhoorbare speech van een bobo worden we gelost.

Het is nog niet helemaal licht en een deken van mist ligt over het land. Volgens De Bilt moet het een zonnige dag worden zonder een drupje regen. Maar dus niet in Geldermalsen. Na het passeren van het tweede baileybruggetje worden de wandelaars onthaald door een plaatselijke regenbui. De fruitkwekers proberen de bloesem te beschermen tegen de vorst.

Afgezien van deze zeer plaatselijke regenbui blijft het voor de rest van de dag kurkdroog. Uitwendig tenminste. Bij brug nr. 3 en 4 worden nog enkele collega’s digitaal geschoten om zichzelf later op het web terug te zien. De omgeving blijft prachtig met die mistflarden.

In Fort Asperen wordt standaard de soep genuttigd. Dit jaar een overheerlijke Italiaanse tomatensoep. Een beetje zout is nooit weg. Het is daar heerlijk rustig. Het fort staat niet als zodanig op het routepapiertje vermeld.

Post Albertine is de volgende noemenswaardige stopplaats. Zo’n 8 km voor de finish is het tijd voor een Palmpje. Laten ze die nou net niet hebben. Dan maar een gewoon pilsje. Of twee. Genietend van het bier zie ik Bertus R. met zoon Denis nog voorbij komen. Na een korte begroeting snelt hij er weer vandoor. Hier komt nog een oud-collega ons achterop. Alleen is de muzikale inzet van de plaatselijke harmonie van dien aard dat een fatsoenlijk gesprek niet mogelijk is. No problem, we zijn tenslotte hier om te wandelen.

Uiteindelijk komen we rond 15.15 uur aan op de veiling. Het is iets drukker dan vanochtend. In de rij staand voor de broodnodige beloning tref ik nog Nopu aan. Het eerste en enige ‘W4W-familielid’ dat ik vandaag aantref. Is de rest wel geweest?
(Naschrift. De foto’s van Bertus gezien hebbend, is deze laatste vraag niet meer van toepassing!)

De grootste uitdaging voor deze dag komt nu. Het uitrijden van Geldermalsen. Op de parkeerwei is het stampend druk van vertrekkende auto’s. Die moeten allemaal door 1 (zegge ‘een’) toegang de wei verlaten. Al snel worden de parkeerkaarten, à raison van € 2,00, niet meer ingenomen. Alles moet snel, snel, snel. De verkeersregelaars weten van voor niet dat ze van achter leven. Een grote heksenketel. De toezegging van de politie om de afvoer van auto’s dit jaar beter in de hand te hebben, wordt niet helemaal waar gemaakt. Maar ja, het waren vandaag wel erg veel auto’s. Waarschijnlijk was het stralende weer hier debet aan.

Ondanks deze kleine tegenslag, was het een prachtige dag met heel veel zon en een beetje bloesem. Volgend jaar beter.