Datum:
|
6 februari 2011 | |||
Naam:
|
Grensdorpentocht | |||
Organisator:
|
wsv De Grenslopers
|
|||
Plaats:
|
Schinveld | |||
Aantal km’s:
|
28 | |||
Duur ±:
|
5,5 uur | |||
Google Earth | Garmin-file | GPX-file | Foto’s |
Ook vandaag weer een kleine tocht, maar nu in de oostelijke Mijnstreek. Het zou droog blijven en dus koos ik voor de 28 km. Na een zoektocht naar de startplaats (zo’n TomTom is ook niet alles) uiteindelijk rond 11.30 uur vertrokken.
De eerste 5 km richting Jabeek, waar de eerste rust was. Na een stempeltje gelijk doorgegaan naar de 2e rust. Hiervoor werd een korte toer door Duitsland gemaakt. Met veel pijn en moeite kon ik aan de einder nog meer wandelaars ontwaren. Ik had zo het gevoel dat het er niet veel waren.
Ook de tweede rust op 10 km in een van de buitenwijken van Sittard liet ik voor wat ie was. Hier werd een lusje gemaakt van zo’n 7 km. Op de route o.a. de Kruisweg aangetroffen en natuurlijk vele kapelletjes en kruisbeelden. Maar ergens op de route raakte ik het spoor bijster. In een luxe villabuurt met mooie kasten van huizen waren de linten verdwenen. Tenminste, ik kon ze niet vinden. Uiteindelijk ben ik via een omweg op de reeds gelopen route terechtgekomen en m.b.v. de Garmin richting rust gewandeld. Onderweg kwam ik een pijlophaler tegen, drukdoende met de opgedragen werkzaamheden! Licht verbaasd wees hij mij ten overvloede de richting. Aangekomen in de rust was men daar al bezig om de boel op te ruimen: de vloer werd gedweild en de stoelen gestapeld.
‘Nou, die koffie pak ik wel op rust 4.’ Op het moment dat ik aanstalten maakte om te vertrekken, kwam er nog een groep van een man/vrouw of 12 binnen. Dus heb ik alsnog een kop koffie en een broodje kaas genuttigd. Ik was dus nog niet de laatste.
De route naar rust 4 liep geregeld OP de grens. Na een ‘doorsteek’ door Duitsland, liep de route o.m. langs de Rode Beek. Hier was men bezig om de loop van de beek te laten meanderen. Ook hier wisselden de linker- en rechtervoet geregeld van Nederlandse naar Duitse bodem. Het laatste stuk van 5 km naar de finish ging gelukkig vergezeld van meerdere wandelaars. Je zou anders snel gaan denken dat ik de enige deelnemer aan de tocht was. Ook in het finishlokaal bleek de opruimwoede te hebben toegeslagen. Met enkel nog wat dames van de stempelpost was het lokaal voor de rest verder akelig leeg.
Enfin, de tocht zelf was redelijk. Misschien dat dat lag aan het weer: helemaal droog maar erg veel wind!
Leave a Reply