Lentetocht – Gemert

	Datum:	18 mei 2019
	Naam:	Lentewandeling
	Organisator:	wsv Zuth
	Plaats:	Gemert
	Aantal km’s:	42
	Duur ±:	9,5 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Jaloers ??

Een wandeltocht met – verhoudingsgewijs – weinig zand en lekker veel asfalt. Deze keer iets verder van ‘home’, maar er was niets anders. Ooit in het verleden – om precies te zijn op 21 mei 2005 – heb ik hier al eens de lentetocht gelopen. Vandaag dus op diverse locaties momenten van herkenning gehad, maar dat mocht de pret niet deren. We nemen de routes van de 30 en 42 km mee, voor het geval dat.
Om 07.00 uur gestart. Al snel passeren we een visvijver waar een visclub zijn wedstrijd gaan houden. Een hobby waar je soms jaloers op zou kunnen worden: fietsje, stoeltje, tentje, bakje koffie, . . . . . . ? Maar om stil te zitten is niets voor mij en ik hou sowieso helemaal niet van vis!

Gemeente: ACTIE!

De eerste rust op ongeveer 10 km laat ik voor wat ie is. Mijn idee is om mijn eerste rust te houden op 20 km. En laat ik nou daar een picknicktafel aantreffen in het zonnetje. Zoals het een wandelaar betaamt, laat je niets achter. Maar dan moet de prullenbak wel in staat zijn om mijn afval in zich op te nemen. Met wat duw en stampwerk is dat gelukt, maar ik kan begrijpen dat de jeugd al gauw – gezien de volle bak – er wat naast gooit. Werk dus voor de gemeente.

Op 22 km tref ik de officiële 2e rust aan in een gebouwtje van IVN. Van hieruit  kan ik nog kiezen: 10 richting finish of een lusje van 10 km met aansluitend de 10 naar de finish. Het wordt de laatste keus, de 42 km. Het weer is prachtig en het onderstel draait als een tierelier!

In dit lusje zijn er momenten geweest dat ik twijfelde of ik wel goed zat. Van andere wandelaars was geen spoor. Ik wist dat Henny en Anja bij de start van het lusje voor mij liepen. Maar na een bebosde woonwijk kwamen ze niet meer in het zicht. 3 Km’s zonder enige aanduiding geeft te denken, Zeker als je op een lange weg loopt die tijdens die 3 km twee keer van naam veranderd. Maar gelukkig, met het verstand even op nul (dus alleen lezen en niet denken) en het blik op oneindig, uiteindelijk  mijn plaats op de route kunnen terugvinden.

. . . .

In Bakel stond de kerkdeur open en ben ik even naar binnen geweest. Je mag toch elke keer weer dankbaar zijn dat het lopen je zo goed afgaat; zolang de kruik nog te water gaat, . . . . . . . . . .

Weer aangekomen bij IVN, een afkorting waar ik het hele lusje over heb zitten piekeren wat het betekent. Uiteindelijk, onder het genot van een kop koffie, te horen gekregen dat dit staat voor ‘Instituut Voor Natuureducatie’. Toch weer iets geleerd deze tocht. 🙂

“Clif hanger”

Op ongeveer 35 km nog een kleine rust gepakt. Langs de weg stond een – inmiddels noodzakelijke – schaduwrijke picknicktafel. Hier genoten van een kleine amerikaanse lunch: een U.S. candybar en de overbekende cola, die beiden heel goed smaakten. Van hieruit is het nog 5 km tot de finish, die ik – nog fris en monter – rond half vijf bereik.

Na nog babbeltje bij de finish, om 17:00 uur naar huis. Een prachtige tocht, met veel afwisselingen in de wegen, paden en terreinen. Dank aan de organisatie voor weer een mooie tocht.