Maasakkerswandeling

	Datum:	24 maart 2019
	Naam:	Maasakkerswandeling
	Organisator:	wsv De Osse Maaskant
	Plaats:	Macharen
	Aantal km’s:	30
	Duur ±:	7 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Megen

Vandaag op pad in Macharen, een klein dorpje boven Oss in een vlak polderlandschap. Mooi om te wennen aan lange rechte wegen en dijken voor mijn KM in Altena. Helaas, daar is weinig van terechtgekomen. De routebouwer  voert de wandelaars geregeld de dijk af en laat hen kennismaken met pittoreske kleine dorpjes zoals Megen, Ravenstein, Deursen, Demen en Dieden. Al slingerend door kleine steegjes is het genieten van mooie gebouwtjes en prachtige doorzichtjes. Het is soms moeilijk lopen over de oude bestrating van maaskeien, maar het is zeker de moeite waard.

Natte voeten

Buiten al deze bebouwing loopt een heel groot deel van de route door weiden en kleine bosperceeltjes. Er zijn zelfs delen van de route die het niet slecht zouden doen bij de tochten van de Bossche 100. Op de dijken heeft men een prachtig uitzicht over de uiterwaarden van de Maas. De eerste rust is in het centrum van Ravenstein. Op een klein pleintje, gezeten in het zonnetje en onder het genot van een kop koffie, wordt het luchtpakket soldaat gemaakt. Soldaten waren er trouwens ook: een Natres-detachement uit Oirschot is aan het trainen voor de Nijmeegse Vierdaagse. De hele tocht liepen ze óf voor mij óf achter mij. Het moet gezegd zijn, ze hadden een stevig tempo. Te hoog voor Nijmegen, maar voor een training niet slecht. Na de tweede rust in Haren – waar ik uitgebreid de tijd voor nam – ben ik ze uit het oog verloren.

Na Haren worden we getrakteerd op een 3km lang pad op een dijk langs een sloot, met op het einde een bosperceeltje met daarin een onverklaarbare, slingerende betonnen rand langs het smalle pad. Het moet er al lang liggen, gezien het aangegroeide mos, maar het hoe en waarom . . . . . .  ? Aangekomen op een asfaltweg – ja ja die waren er ook – Mij colamomentje genoten tegen de laatste boom van de weg.

Ed & Willem Bever!

Eendenkooi i.s.n.

We volgen de Hertogswetering, die flink onderhanden is/wordt genomen, gezien het vele sloop- en kapwerk. Naast het mechanisch geweld aan de slootkant is ook op sommige plekken het visitekaartje afgegeven door Ed en Willem Bever. Sommige bomen zijn door de twee broers helemaal doorgeknaagt. Het laatste mooie stukje natuur is een oude, door de jaren vervallen eendenkooi, die weer helemaal gerestaureerd wordt. Zo te zien is er nog voldoende werk, maar daardoor kunnen de wandelaars en nu langslopen. Als de eendenkooi eenmaal gereed is, dan zal het gebied wel afgesloten worden om eenden te vangen.

Wat nu nog rest is 1 km betonasfalt, waarna ik me kan afmelden bij het startbureau.  Al met al een prachtige tocht met heel veel afwisselingen en opgevrolijkt met uitmuntend wandelweer. Zeker een tocht om te onthouden. Organisatie, bedankt.