Zuurkooltocht Dordrecht

NNEEEEEEE . . . . !

In Tilburg lopen ze vandaag richting de Drunense Duinen. Voor mij een goede smoes om daar niet aan de start te verschijnen. De eerstvolgende tocht vandaag in de wandel-app is in Dordrecht; een 35-km lange wandeling in – voor mij – niet bekend gebied. De moeite waard dus.

Bij aankomst bij het startbureau komt de locatie me toch enigszins bekend voor: ooit tijdens een regenachtige Kennedymars hier voor de poort gestaan voor een binnenrust; poort dicht, motregen en een vrachtauto waarin we – na een klauterpartij – even konden schuilen en wat bijkomen. De vrijwilligers van de post stonden buiten onder een zijltje de wandelaars zo goed en zo kwaad als het ging te verzorgen.

Gelukkig zijn de weersvoorspellingen voor vandaag prima; een frisse ochtend, gevolgd door zonnig weer. Na de inschrijving werden de wandelaars van de 35 km om 08:30 uur ‘gelost’. Het is mij na enkele km’s al weer duidelijk; we wandelen in het westen van het land. Veel, heel veel sloten, plassen, dijkjes in alle soorten en maten, mooie en ook vervallen dijkhuisjes.

Asfalt genoeg

Er is een moment dat ik een pijl mist, zodat ik een mooi rondje door een parkje zou missen. Gelukkig wordt ik na zo’n 300 meter teruggefloten. Al wandelend hoor je wel dat hier veel verkeer rondrijdt. Autowegen en spoorwegen zijn hier in overvloed. Zo passeren we de toegang tot de Kiltunnel waar nog tol geheven wordt.

Er volgt nu een mooi stuk langs de drukke Dortse Kil. Het uitzicht op de schepen is een welkome afwisseling van de fabrieksterreinen waar we vaak doorheen lopen. Zodra we de rivier achter ons laten, is goed te zien dat er nog meer fabrieksterreinen in ontwikkeling zijn. Tussen al dat geweld liggen verstrooid kleine boerderijen en dijkhuisjes te wachten om te worden ‘opgezwolgen’ door de vele wegenbouwmachines in het terrein.

Oude boerderij met B&B

De eerste rust op 14 km in de Ontmoetingskerk mis ik helemaal. Pas na 1,5 km merk ik dat, maar voel er niets voor om terug te lopen. Na 5 km komt de tweede rust in zicht; het Parkhuis, een tehuis voor jongeren en ouderen met dementie. Hemelsbreed zitten we nu op zo’n 50 meter van de finish. Een deel van de route wordt door hen ook gewandeld. Hier geniet ik op een bankje in het park uitgebreid van de zon en mijn lunchpakket. Ook krijg ik hier een gratis broodje zuurkool met worst. Op de achtergrond speelt een muziekkapel vrolijke deuntjes.

Na ruim een half uur stap ik weer op. Er staan nog 15 km te wachten. De route gaat nu door moderne woonwijken om over te gaan in een dijk langs het Wantij, een zijarm van de Beneden-Merwede; de Wantijdijk. Onder een brug is een groepje jongeren bezig met het opfleuren van de betonwanden. Bij navraag blijkt dat deze plek een officiële plek is, aangewezen door de gemeente, om graffiti aan te brengen. Zonder enig voorbeeld worden de mooiste afbeeldingen op de muren aangebracht.

Beter hier, dan op mijn deur.

Zodra men gereed is wordt er een foto van gemaakt, die dan online wordt gezet. Daarna is de schildering waarschijnlijk een kort leven beschoren, daar in de komende dagen waarschijnlijk een andere graffiti-spuiter zijn creativiteit komt tonen.

Ik vervolg de route en bij een bankje doe ik mijn jas uit; het wordt dus echt mooi weer! De route voert de wandelaar ook langs de andere oever van het Wantij. Hier passeren we vele, soms troosteloze flatgebouwen om aan het eind tegen een overvolle haven met plezierjachten te stoten. We zijn nu in de buurt van een groot chemisch bedrijf: Chemours/Dupont.

De laatste rust wordt genoten bij het clubgebouw van de vogelvereniging ‘De Voliere’. Speciaal voor de wandelaars zijn ze vandaag geopend. De zon schijnt voortreffelijk en iedereen zit dan ook buiten op het terras. Ook hieraan komt een eind en we gaan voor de laatste 5 km op pad.

De Volière; laatste rust

Het Wantij wordt overgestoken, een lang pad langs een drukke verkeersweg volgt, we doorkruizen een echte volkswijk, wandelen door een klein maar mooi stukje stadsnatuur, maken een kleine omleiding bij een bejaardenhuis om na een lange drukke straat te eindigen bij de finish. Het is 16:00 uur, een mooie tijd om naar huis te gaan.